Hey allemaal,

Op het moment zit ik heerlijk in mijn eigen appartementje te genieten van mijn lunch. Ik dacht er aan om weer eens een blog te schrijven, aangezien het weer een lange tijd geleden is.

Sinds twee weken ben ik verhuisd van Cowaramup naar Margaret River, dat is net zo'n afstand als Reuver en Swalmen, alleen woon ik nu dan in Reuver :p. Margaret River is leuker dan Cowaramup, Cowaramup had niet eens een supermarkt... Maar heb er zeker 6 maanden met plezier gewoond.

Het afscheid met Beau en mijn familie was eigenlijk heel gek, omdat ik niet echt weg ga. Ik bezoek Beau namelijk nog geregeld en heb ook de mogelijkheid om nog eens op te passen oid. Het enige is dat we niet meer samen wonen. Maar ach, aan alle leuke dingen komt een eind, dat hier ook aan kwam. Het eerste weekend van september ben ik verhuisd naar een familie met 4 kids. 4 kids?! ja, 4 kids, ook nog eens 4 jongens. Het klinkt erger dan het daadwerkelijk is. De leeftijden zijn: 9,7,5 en 3. De oudste 3 gaan full time naar school en de jongste gaat halve dagen naar school, behalve woensdag, dan een hele dag. Ik werk 5-6 dagen per week van 07.30-08.45 en van 12.00-17.00 u. In de ochtend ben ik dus vrij, waar ik dus genoeg tijd heb om te rennen en te zwemmen :). In de middag van 12.00-15.00 u heb ik alleen de jongste, waar we dan wat leuks doen. Bakken, speeltuin, fietsen etc. Gelukkig kan ik alle activiteiten wat ik met Beau heb gedaan over doen, aangezien ze (ongeveer) dezelfde leeftijd hebben. We hebben de afgelopen twee weken dus veel leuke dingen gedaan. Volgende week is school holiday voor twee weken, yess -.- dat wordt nog eens gezellig met 4 kids... Maar als jullie mij goed kennen, heb ik al een kleine planning gemaakt wat ik allemaal met de kids wil gaan doen. Bioscoop, Busselton end of Jetty, chocolate factory, zwemmen, Yallingup Maze (is een doolhof en er zijn andere activiteiten te doen :)), paardrijden en een home made high tea (ik vroeg namelijk de jongens of ze zelf ook al een plan hadden wat ze willen doen, buiten non stop op de IPad, willen ze graag een cake bakken, vandaar mijn high tea idee). Maar de IPad is wel een ding ja, het liefst spelen ze de hele dag door games, ongelofelijk. Misschien ben ik dan weer niet zo modern ofso, maar ik vind dat kids buiten moeten spelen met mooi weer... Na dat de school holiday voorbij is, beëindig ik dan mijn au pair carrière. EINDELIJK! Niet dat het verschrikkelijk was, maar na 7 maanden heb ik het langzaam wel gezien (en ook na 12 maanden werken, verdien ik een vakantie). Het klinkt misschien stom, maar als au pair moet je altijd blij zijn, actief zijn, met de kids spelen en daarnaast ook nog de was doen, opruimen en eten voorbereiden/ koken, daar betalen ze je namelijk voor. Oke het klopt dat je dit als moeder zijnde ook moet doen, maar het is toch echt verschillend. Aangezien het niet mijn kinderen zijn, mijn huis is, mijn spullen zijn en ook mijn was niet is (daarnaast moet ik ook nog mijn eigen was doen, poetsen etc) Ook kan je niet zeggen 'pff vandaag geen zin in de was, doe ik morgen wel', of 'geen zin om te koken, ik skip dinner of bestel een pizza'. Inmiddels heb ik dan wel mijn eigen flat/ studio wat heeeel relaxed is. Maar als je samen met de familie woont, ben je nooit echt 'vrij' op je vrije dagen. Uit beleefdheid ruim je nog steeds de afwasmachine uit, ben je met de kids en blijf je toch bezig. Echt plek om je af te zonderen heb je niet echt, of je moet echt het huis uit gaan, maar dat verveelt ook na een aantal keren. Ik wil niet alleen negatief zijn hoor, er zijn meer positieve dingen dan negatief. Ik heb namelijk ontzettend veel geleerd als au pair. Ik kan weldegelijk zeggen dat ik heb bij gedragen om een kind op te laten groeien, de normen en waarden aanlere etc. Het is lichamelijk niet zwaar, mentaal zeker. Ook ben ik door een au pair zijn zeker zelfstandiger geworden en geleerd wie ik zelf ben en wat ik wil. Ik zal deze 7 maanden als au pair zeker nooit vergeten.

Morgen over 3 weken ga ik dan eindelijk mama van het vliegveld in Perth ophalen, ik kan niet meer wachten en vind het ook wel heel erg spannend :;). Gelukkig mag ik van mijn hostfamilie samen met mama in deze flat/ studio verblijven. Dat scheelt weer dat ik mijn spullen weer moet inpakken, uitpakken, inpakken en uitpakken.

Mijn vliegticket naar Bali is eindelijk geboekt! 29 oktober vlieg ik naar Denpasar (Bali) tot 5 november. Vanaf 6 november vlieg ik samen met Justine vanuit Perth naar Cairns om vervolgens de East coast te reizen, Great Barrier Reef, Fraser Island, Whitsundays, Noosa en Magnetic Island staan al op de lijst, thanks to Britt (mocht iemand nog meer tips hebben, meer dan welkom :). Met kerstmis en nieuwjaar verblijven we twee weken in Sydney. Eind januari kom ik dan terug naar Perth, misschien nog even naar Margaret River om wat spullen die ik heb achter gelaten op te halen en dan vlieg ik 2 februari weer terug naar Nederland. Ik kan Sascha's (mijn nicht) verjaardag op 5 februari toch echt niet missen... haha grapje, dat was niet de factor om dan terug te komen. Carnaval staat t hoogste op mijn lijstje, maar ik kijk stiekem toch ook wel uit naar de rijstevlaai! (meer naar aardebeien, maar daar is t helaas geen seizoen voor).

Ik kan niet geloven dat ik alweer 7 maanden hier in Australië ben, ik zou eigenlijk alweer een maand thuis zijn en de brave student uit hangen. Nog 4 maanden ga ik uiterste genieten hier, samen met mama als ze hier is (L). Binnenkort ga ik me weer aanmelden voor de opleiding ergotherapie in Nijmegen , om in september 2018 te kunnen starten. Maar eerst een half jaar full time werken als ik weer teug ben ;), mis mijn beroep toch echt wel... Hier in Australië heb ik namelijk niet veel gehandicapten voorzieningen gezien wat ik wel erg jammer vind, ook zie je ze niet zo gauw over straat lopen. Er is 1 meisje in Sam's (jongste van de 4) klas, ze heeft syndroom van down, het maakt me ontzettend vrolijk wanneer ik haar zie en ze naar de Montessori school gaat. That made my day when I saw her for the first time.

Heel veel kusjes van Kyra

we zien ons xxxx